- азоим
- [عزائم // عزايم]а1. ҷ. азимат2. ҷ. азм І3. афсун ва дуоҳое, ки ба беморон мехонанд, дуохонӣ
Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.
Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.
азоимхонӣ — [عزائم خواني] исми амал аз азоим хондан; афсун хондан, дуо хондан … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
афсун — [افسون] а 1. дуоҳои хурофотӣ, ки дуохон ва азоимхонҳо барои ром кардани чизе ё касе мехонданд 2. сеҳр, ҷоду, ҳила, тазвир, найранг; афсун кардан (намудан) а) ҳила кардан, макр кардан; б) сеҳру ҷоду кардан; афсун хондан а) гапҳои дурӯғро гуфта… … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
девбанд — [ديوبند] аз рӯи ақидаи афсонавӣ он ки гӯё девро мағлуб сохта (бо афсуну азоим ё бо зӯри худ) дар банд медаровардааст, афсунгар; Таҳмураспи девбанд аз рӯи афсона ин лақабро ба Таҳмурасп барои шайтонро маркаби худ сохтанаш дода буданд … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
девбандӣ — [ديوبندي] девбанд будан, тасхир ва ром кардани деви афсонавӣ бо афсуну азоим … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
куф — I [کف] кит., ниг. бум II [کف] :куфу суф дуохонӣ; куфу суф кардан дуо хонда дам андохтани азоимхонон; куфу суф кунондан дуо (азоим) хонондан … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
фусун — [فسون] шакли дигари афсун, макр, ҳила, тазвир; ҷоду, сеҳр, азоим; фусун кардан ҳила кардан, макр ба кор бурдан, сеҳр кардан, ҷоду кардан … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ